Ciekawostka modowa #Strój Kąpielowy

Każda z nas ma w swojej szafie chociaż jeden strój kąpielowy, a może dwa albo jeszcze więcej. Lato bez tego elementu garderoby nie byłoby latem.

Kostium kąpielowy przeszedł długą drogę zanim stał się kolorowym, jedno- lub dwuczęściowym strojem z szybkoschnącej tkaniny.

Fresk z III-IV wieku naszej ery

Historia stroju kąpielowego sięga czasów antycznych. W 1996 roku, w jednej ze starożytnych budowli na Sycylii, archeolodzy odkryli fresk przedstawiający kobiety w szacie przypominającej dwuczęściowy współczesny strój kąpielowy. Mozaik datowany jest na III-IV wiek naszej ery czyli czasy Imperium Rzymskiego. Funkcjonował wówczas system publicznych łaźni i jest bardzo możliwe, że przedstawicielki wyższych klas społecznych dbały o to, żeby okryć intymne miejsca.

Strój przedstawiony przez Celia Fiennes

W czasach średniowiecznych korzystano z kąpieli nago – tak przynajmniej twierdzi holenderski historyk Johan Huizing. Przez setki lat nie czerpano przyjemności z rekreacyjnego zażywania kąpieli. Pierwsze wzmianki o tym, jak powinien wyglądać strój do kąpieli w rzece czy jeziorze (wówczas w morzu jeszcze się raczej nie kąpano) opisała angielska podróżniczka Celia Fiennes:

"Panie wybierają się do kąpieli w stroju wykonanym z cienkiego żółtego płótna, który jest duży, sztywny i z obszernymi rękawami, jak strój pastora, woda wypełniając kostium powoduje, że materiał unosi się i nie przylega do ciała, co nadaje paniom gorszego kształtu niż ich naturalny. Panowie mają kalesony i kitle z długimi rękawami".

Od XVIII wieku popularność wypoczynku nad wodą rosła. Wówczas skromność przeważała nad formą i funkcją. Kobiety, wchodząc do wody, ubierały się w długie, czarne, ciężkie wełniane suknie. Ze względu na to, iż w momencie zanurzenia w wodzie, suknie unosiły się ku górze, kobiety w jej brzegi wszywały obciążniki. Dodatkowo, w ówczesnych czasach panowała moda na bladą cerę, co spowodowało, że kobiety okrywały swoje ciała od stóp aż do głów. Nawet stopy zakryte były plażowymi, wysoko wiązanymi butami, na głowie koniecznie musiał być kapelusz, a w ręku parasol. Uważano, że prawdziwa dama powinna mieć cerę białą niczym mleko. Taki plażowy outfit panował aż do I wojny światowej.

Anna Kellerman

W 1907 roku prawdziwy skandal wywołała pływaczka Anette Kellerman, która pojawiła się na plaży w Bostonie w stroju odkrywającym nogi, ramiona i szyję, za co została aresztowana. Swoje "przewinienie" tłumaczyła tym, że długie suknie nie są praktyczne do uprawiania sportów wodnych. 

Reprezentacja Wielkiej Brytanii - Sztokholm 1912 rok

W 1912 roku na olimpiadzie w Sztokholmie po raz pierwszy dopuszczono kobiety do rywalizacji w pływaniu i skokach wodnych. Panie wystąpiły wówczas w kostiumach podobnych do męskich. Były to obcisłe body na ramiączkach, zakrywające ciało do połowy ud.

Długie i ciężkie suknie powoli odchodziły w niepamięć, jednak nadal dbano o odpowiednią "niegorszącą" długość nogawek. 

Logo Jantzen

W 1915 roku duńska szwalnia w Jantzen prezentuje strój kąpielowy przypominający ten obecny. Wykonany jest z wełny, a firma staje się oficjalnym wynalazcą terminu "strój kąpielowy". Pięć lat później firma prezentuje oficjalne logo z kobietą w czerwonym kostiumie i zarabia na strojach kąpielowych fortunę.

Pierwsze bikini

Po I wojnie światowej nikt nie przejmował się już długością nogawek kostiumów kąpielowych, ponieważ kobiety na plaży poruszały się w jednoczęściowych strojach.

Nastały czasy II wojny światowej, a po niej kolejna rewolucja w świecie kostiumów kąpielowych. W 1946 roku francuz Louis Reard zaprezentował światu pierwsze bikini - bardzo odważny strój jak na ówczesne czasy. Jednak przez niemal dekadę mało kto decydował się na przyodzianie tak skąpego stroju.

Brigitte Bardot

Lata 50-te XX wieku to moda na plażowanie. W branży kostiumów kąpielowych działało zaledwie kilka firm, które produkowały je w niewielkim zakresie wzorów i kolorów. Dużą popularność stroje kąpielowe zawdzięczają Brigitte Bardot, która w filmie "I Bóg stworzył kobietę".

W latach 60-tych coraz większy wpływ na modę plażową zaczęła wywierać młodzież, a wzorem stała się młodzieńcza, idealna sylwetka, chętnie prezentowana w bikini.

Farrah Fawcett

Kostium kąpielowy i przyodziana w niego kobieta stały się obrazem kultowym za sprawą aktorki i modelki Farrah Fawcett, której słynny wizerunek w czerwonym, jednoczęściowym stroju sprzedano w 1975 roku w 12 milionach egzemplarzy.

Monokini

W 1964 roku nastąpił ponowny wstrząs w świecie mody plażowej. Rudi Gernreich, projektant pochodzenia austriackiego, który w wieku 16 lat wyemigrował do USA, zaprezentował strój odsłaniający damskie piersi - "monokini". Pod tą nazwą tworzył też mniej wyzywające jednoczęściowe stroje, które zasłaniały piersi. Projektant był prawdziwym innowatorem, który miał nie jedną wizję.

Przez lata bikini było modyfikowane na wiele sposobów. Obecnie mamy szeroką gamę produktów przystosowanych do różnych potrzeb i funkcji.

Są to odważne bikini, stringi, stroje do pływania, kostiumy retro z podniesionym stanem, koszulki chroniące przed promieniowaniem UV, a nawet burkini – czyli połączenie burki i bikini dla gorliwych muzułmanek.

źródła zdjęć: @Pinterest